Kinderen en jeugd­rapport 2022

In het ‘kinderen en jeugdrapport’ gaat het over hoe kinderen en jongeren over de hele
wereld worden lastiggevallen vanwege hun geloof, ondanks wetten die hen zouden moeten beschermen. Sommige mensen proberen te voorkomen dat jongeren actief zijn in de christelijke gemeenschap. Dit kan gebeuren door hen te verleiden met beloftes of door hen de kans te ontnemen om met christelijke ouders op te groeien. Het hangt ook af van waar je woont en hoe de samenleving daar is. We moeten luisteren naar de verhalen van jongeren en hen helpen om zich te beschermen. Lokale kerken en overheden kunnen hierbij een grote rol spelen. Maar ondanks alle moeilijkheden, kunnen vervolging en discriminatie de identiteit en waarde van jongeren niet wegnemen.

Vervolging van jonge christenen

Kinderen en jongeren die christen zijn, hebben vaak te maken met veel uitdagingen en beperkingen. Ze worden gediscrimineerd op school en uitgesloten van hun gemeenschappen, waardoor ze minder kansen hebben om zich te ontwikkelen en een goed leven op te bouwen. Dit zorgt ervoor dat ze in een vicieuze cirkel van armoede terechtkomen, zowel voor zichzelf als voor hun geloofsgemeenschap.

In 22% van de landen waar christenen hevig worden vervolgd, worden christelijke meisjes vaak doelbewust lastiggevallen. Dit kan leiden tot seksueel geweld, gedwongen huwelijken en bekeringen, wat een groot gevoel van schaamte en stigma met zich meebrengt.

Daarnaast worden in 84% van de landen christelijke kinderen soms van hun ouders gescheiden. Dit gebeurt meestal wanneer hun ouders christen worden en de familie het daarmee niet eens is. Het resultaat is dat kinderen hun belangrijkste bron van emotionele steun verliezen, wat voor langdurige trauma’s kan zorgen.

De vervolging die kinderen en jongeren ervaren, verbreekt vaak de banden tussen generaties. Omdat ze zich nog in een kwetsbare levensfase bevinden, kan de harde vervolging die ze ondergaan, leiden tot een gevoel van vervreemding en wantrouwen. Dit maakt het moeilijk voor hen om zich verbonden te voelen met hun geloofsgemeenschap en familie.

Ondanks deze moeilijkheden blijven veel jongvolwassenen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika vastberaden om in hun thuisland te blijven en bij te dragen aan hun lokale kerk. Ze hebben echter wel steun nodig, zowel van hun eigen gemeenschap als van de wereldwijde kerk. Ze roepen op tot eenheid tussen verschillende kerken, meer psychologische steun en gelijke kansen, zodat ze een hoopvolle toekomst kunnen opbouwen in hun eigen land.